100% Bloeise

Beste lezers,

Met een bruiloft, inbraak, parttime baan op Texel en de planning om gedeeltelijk naar Bulgarije te verhuizen, heb ik zeker niet stil gezeten de afgelopen maanden. Op 48 oktober had ik mijn laatste werkdag bij SnelStart als contentmarketeer en nu werk ik weer 100% voor Bloeise. Dat betekent minder vastigheid en geen vast inkomen meer, maar ook meer vrijheid en vooral meer tijd voor Bloeise!

Ik wil meer zakelijk bloggen, zoals ik al voor Emerce en DutchCowboys doe, maar dan voor bedrijven. Contentmarketing begint aardig houvast te krijgen, samen met inboundmarketing, en hier kan ik perfect mijn schrijverskwaliteiten voor inzetten. Door te schrijven verdiep ik me vanzelf in allerlei onderwerpen, en die kennis deel ik vervolgens weer meer met allerlei workshops. Ik ben me nu aan positioneren als freelance zakelijke blogger, bijvoorbeeld in de vorm als freelance IT redacteur.

Werken vanuit het buitenland straks is niet zo handig voor nieuwe contacten: vaak wil je elkaar eerst even zien voordat je zaken doet. En ook al zal ik regelmatig in Nederland zijn – zo hou ik mijn huis ook aan – het blijft lastig als je net weer in Bulgarije zit en een interessante partij belt. Mijn oplossing: werken met partners, zoals smeders Media uit Julianadorp, waarbij ik als freelancer voor hun klanten wordt ingezet. De klant krijgt een totaaloplossing, zoals een website mét teksten of een advertentie mét persbericht, en ik stroom direct in op werkniveau. Daarnaast zal het Handboek voor Wereldburgers van Esther Jacobs ook zeker helpen: hierin behandelt ze alle uitdagingen die je als digitale nomade tegenkomt.

Met 100% Bloeise wordt ook mijn privé-werkbalans beter: de avonden worden niet meer automatisch werkavonden, best belangrijk als je net getrouwd bent!  Ik zie ook steeds meer geluiden om me heen over het nieuwe werken, zoals dit filmpje van Trendwatcher Adjiedj Bakas de Toekomst van WERK. Zo ziet hij een toekomst waarbij we nog maar 3 dagen werken, en daarnaast 2 dagen vrijwilligerswerk doen. Lekker buiten bezig zijn bijvoorbeeld.

Iedere werknemer weet het: geen enkele baan is zeker meer. Als werknemer ben jezelf verantwoordelijk voor je werkplezier: je blijft je altijd ontwikkelen, je weet wat je waard bent op de markt en je kijkt ook kritisch naar je werkgever. Werkgevers moeten meer hun best doen om waardevol personeel te binden. Zoals Ricardo Semler van Semco in Mexico, die doet het compleet anders: je bepaalt zelf je werktijden, je werkzaamheden en salaris. Radicaal? Ja. Werkt het overal? Nee. Maar het geeft wel de grote shift weer die we kunnen verwachten: iedereen wordt ondernemer. Ik ben in ieder geval al op weg!

Bloeise!

Thomas