Het begint met content. Da’s niet voor niets de slogan van Bloeise. Of je nu een webshop runt, een bedrijfswebsite, een informatief blog of wat voor platform dan ook – het begint altijd met kwalitatief goede content. Waardevolle teksten die voor bezoekers een reden zijn om terug te keren en die ze graag lezen. Datzelfde geldt overigens voor offline communicatie: je kunt nog zo’n bekende politicus of populaire filmster zijn, als je autobiografie vol met slecht geschreven, saaie verhalen staat, zal niemand erin geïnteresseerd zijn. Het begint, kortom, altijd met content.
Goed schrijven is dan ook een waardevolle kunst. Een vak apart, dat bovendien niet zomaar door machines of AI kan worden overgenomen. Ooit een computer een intrigerende reisblog of meeslepende memoires zien schrijven? Gaat de komende decennia ook nog niet gebeuren. Daarom zijn er tekstschrijvers: professionals die van het schrijven van kwalitatief goede teksten hun vak hebben gemaakt. Je kunt ze inschakelen om pagina’s op je website te schrijven, of brochures, of brieven die je naar klanten wilt sturen. Maar binnen het domein van tekstschrijvers bestaat nog – veel minder gehoorde – subgroep: de ghostwriter.
De tekst die je nu leest, is geschreven door een ghostwriter. Je ziet ‘m niet, maar hij is er wel. Hij is verstopt, achter de eigenaar van – in dit geval – de website Bloeise. En dat vindt hij niet erg. Sterker nog, daar heeft hij bewust voor gekozen.
Een ghostwriter schrijft uit naam van een opdrachtgever en gaat ermee akkoord dat hij zijn auteursrecht opgeeft op het moment dat hij zijn geschreven tekst opstuurt. De credits van de geschreven tekst gaan dus naar de opdrachtgever. Ghostwriters worden continu ingezet bij het schrijven van bijvoorbeeld autobiografieën, speeches en veel andere non-fictie.
Het grote verschil tussen de ghostwriter en de tekstschrijver is dat ghostwriting meer impliciet gebeurt. Simpel gezegd: bij een biografie van een bekend persoon met daarop de naam van de auteur, is er sprake van een ingehuurde tekstschrijver. Staat zijn naam er niet op, of slechts in de kleine lettertjes achterop de kaft? Dan hebben we het over een ghostwriter. Een ghostwriter zet je in als je de indruk wilt wekken dat je iets zelf hebt geschreven, of in het midden wilt laten wie de eigenlijke auteur van een tekst is. Barack Obama wil er bijvoorbeeld niet te veel ruchtbaarheid aan geven dat hij zijn eigen autobiografie niet zelf heeft geschreven; daarom heeft hij voor een ghostwriter gekozen.
Een ghostwriter is dus een professionele auteur die niet zo nodig altijd de credits voor zijn werk hoeft. Ghostwriting is dan ook altijd een goede samenwerking tussen schrijver en opdrachtgever, waarbij een gezonde verstandhouding cruciaal is. Het is namelijk niet zo dat je een ghostwriter één keer brieft en vervolgens een kant-en-klare toptekst ontvangt. Zeker niet als het om langere teksten, zoals boeken of lange speeches, gaat.
Een ghostwriter probeert in de huid van zijn opdrachtgever te kruipen. Hij zorgt ervoor dat hij enige kennis van zaken heeft over het te behandelen onderwerp, maar niet te veel, zodat hij nu net díe vragen kan stellen, die de lezer ook zou stellen. Als ghostwriter moet je je dus inlezen in de materie die je, samen met je opdrachtgever, gaat behandelen. Wat dat precies is, hangt af van het soort tekst dat geschreven gaat worden.
Ga je een autobiografie schrijven? Dan verdiep je je in de levensloop van je subject. Gaat het om een serie reisverhalen? Dan lees je achtergrondinformatie over de relevante bestemmingen. Belangrijk daarbij is dat je je als ghostwriter ook weer niet te veel inleest: het moet uiteindelijk het verhaal van de opdrachtgever worden. Het voorbereidende werk, het inlezen, is bedoeld om jou te helpen met de juiste vragen te stellen. Niet om het verhaal voor te kauwen.
Papieren promotie- en display-materiaal blijft bij Etos belangrijk, maar dankzij de inzet van gedetailleerde informatie over alle winkels en slimme automatisering kon het bedrijf zo’n 30% besparen in zijn papiergebruik en tegelijkertijd beter maatwerk bieden voor iedere individuele winkel.
Veel bedrijven die verwachtingsvol een Customer Data Platform implementeren, komen van een koude kermis thuis. Te veel werk, te weinig ROI. Meer grip op klantdata vraagt om strategische herbezinning. Als je de juiste vragen stelt kun je (ook zonder CDP) nut hebben van de buzz rond klantdata.
Na dat voorbereidende werk, zal de ghostwriter – afhankelijk van de omvang van de te schrijven content – periodiek een afspraak met de opdrachtgever hebben. Bij een autobiografie spreek je bijvoorbeeld wekelijks af om intensief te praten over de te behandelen inhoud. De ghostwriter maakt aantekeningen, verwerkt die in de week na de afspraak tot een concepttekst en biedt die vervolgens weer ter feedback aan. Bij grotere projecten – de autobiografie van een bekende politicus, bijvoorbeeld – kijken er nog meer mensen uit de entourage van het subject mee, zodat iedereen uiteindelijk akkoord is met het eindresultaat.
Gaat het om een wat kortere tekst, bijvoorbeeld een speech van tien minuten? Dan is vaak één afspraak voldoende en wordt er direct daarna een complete concepttekst aangeboden. Ghostwriting kan dus een eenmalige afspraak zijn, maar ook een maandenlange samenwerking. Wat dat betreft verschilt ghostwriting van blogs of andere kortere websiteteksten behoorlijk van ghostwriting van complete boeken.
Is de tekst voltooid en is iedereen akkoord met het eindresultaat? Dan trek je je als ghostwriter terug. Je werk zit erop. Het boek belandt in de schappen of de blog komt online. Je reageert niet op feedback op het werk, je treedt niet in de publiciteit en je beantwoordt geen verdere vragen over wat je geschreven hebt. De opdrachtgever is naar de buitenwereld toe nu de auteur. Dat komt wellicht oneerbiedig over, maar dat is het niet: het is exact wat je met elkaar hebt afgesproken. Dát is ghostwriting.
Reacties